درباره شعر فروغ فرخزاد
غلامحسین یوسفی - آنچه در مجموعه آثار فروغ جلب
توجه میکند جوهر شعری است و نمودار آن است که وی دارای روح و قریحهای است شاعرانه.
حساسیت او در برابر مشاهدات و محیط اطراف و تجربههای عاطفی یا اجتماعی هم از چنین
خصیصهای حکایت میکند... اما کسانی که از شعر انتظار تجدد بیشتر و استقلال سبک و بهخصوص
طرح مسائل اجتماعی و انسان امروز را دارند، مجموعهی "تولدی دیگر" را بیشتر
میپسندند و سرایندهی این دفتر را شاعری میبینند متعهد و متوجه به آلام و سرنوشت
مردم... محدود کردن توجه به "تولدی دیگر" و از آثار پیشین فروغ صرفنطر کردن
البته سزاوار نیست. خاصه آنکه در آن آثار شعرهای خوبی میتوان یافت، نظیر "در
برابر خدا"، "دیو شب"، "خانهی متروک"، "دختر و بهار"
(از کتاب اسیر)، "شعری برای تو"، "بازگشت" ( از کتاب عصیان)
شعر فروغ با همهی فراز و فرودهایی که دارد، در ادب معاصر جایگاهی شایسته و ممتاز احراز کرده است و نمودار احوال نسلهایی است خاموش که او از ضمیر آنان سخن گفته و خود را "از سلالهی درختان" میدانسته و چون "از تنفس هوای مانده" ملول شده، از "پرندهای که مرده بود" این پند را به گوش جان شنیده که "پرواز را به خاطر بسپار".